Een glimlach speelt al omheen de mond van enkele bibliofiele lezers. Ze denken meteen aan de titel van een roman van Gabriel Garcia Marquez: Liefde in tijden van cholera.
In een notedop: het boek gaat over de onmogelijke liefde tussen twee mensen, Florentino Ariza en Fermina Daza. Florentino blijft via telegrams en brieven contact houden met zijn jeugdliefde, ook nadat zij door haar vader is weggestuurd en tenslotte huwt met een dokter. Florentino blijft vrijgezel maar rijgt romances en avontuurtjes aan mekaar.
Zij als weduwe na haar weinig liefdevol huwelijk en hij als ouder geworden vrijgezel treffen elkaar opnieuw. Op een veerboot op de rivier hijsen ze met medeweten van de kapitein de gele vlag. Toen was dat een teken dat er cholera aan boord was, zodat de boot in quarantaine moest. De twee oude geliefden beleven eindelijk hun geluk samen ...
Quarantaine, het houdt ons niet tegen om te dromen. Sedert de ongeveer wereldwijde lockdown krijg ik op een (gratis) internationale dating site als 'Connecting singles' minstens dubbel zoveel berichtjes per week, met mijn antwoorden in de stijl van:
At least twice as many messages in my inbox and no place we can travel to. Dreaming of somebody waiting for you behind a distant horizon still is appealing.
Single in tijden van eenzame opsluiting: hoe overleef je dat?
12 april 2020
Voor koppels en gezinnen is het sociale isolement al serieus aanpassen. Maar wat als je single bent? Loop je dan helemaal de muren op? “Ik had me juist voorgenomen weer wat te gaan daten."
“Ik werk sowieso van thuis uit, maar ga er nu wel goed op moeten toezien dat ik me niet te hard op mijn werk stort gewoon om de verveling tegen te gaan. Ik heb drie jaar geleden een burn-out gehad en weet dus wat de triggers en symptomen zijn. Als ik vermoeid raak, begin ik ook al snel keelpijn te krijgen en moeite met ademen, en dan zit ik helemaal in een vicieuze cirkel van stress en paranoia dat ik misschien zelf ook besmet ben.”
(...)
”Gelukkig ben ik een echte Netflix-fanaat, zodat ik me ook ’s avonds niet gauw zal vervelen. Ik kijk ook graag dingen een tweede keer omdat je er dan nieuwe details in ontdekt, dus zelfs als ik de hele catalogus zou hebben uitgekeken, is er nog geen probleem. Daarnaast probeer ik ook iets positiefs uit deze quarantaine te puren en weer iets vaker creatief bezig te zijn. Ik werk aan een heleboel collages en illustraties op mijn iPad, ook daar kan ik mijn ei in kwijt.”
“Ik ben een gehuwde man (37) met twee jonge kinderen. Goed in mijn vel, mooi gezin, fijne job, leuke collega’s. Maar door de crisis werken we van thuis uit en met één vrouwelijke collega is het mail- en sms-contact elke dag intenser geworden. Uitdagende berichtjes, hartjes, we gaan alsmaar verder. Ik zag er eerst geen kwaad in, maar merk nu dat ik uitkijk naar haar berichtjes, gevoelens van verliefdheid ervaar. Zijn die echt? Of heeft dit te maken met verveling?” Relatietherapeute Rika Ponnet geeft advies. (...)
Diegenen voor wie telewerk geen oplossing biedt en nu gedwongen technisch werkloos zijn, beleven hun lock down helemaal anders. Voor koppels is het naast Netflix op de sofa vooral ook meer aandacht voor elkaar. Dat dit al eens durft ontsporen illustreert dit artikeltje van seksuoloog Alexander Witpas (17 apr 2020)
Ik zou hem op een rustige maar duidelijke manier vertellen wat je merkt en hoe je jezelf daarbij voelt. Duidelijk betekent ook bondig, dus geef geen speech van enkele minuten. Zeg eerder zoiets als: “Ik merk dat je gespannen bent en dat je een uitlaatklep zoekt in seks. Maar ik vind het niet meer plezierig om zo vaak seks te hebben (...)
De kans bestaat dat je rancune kweekt ten aanzien van je relatie, depressieve klachten ontwikkelt of seksuele moeilijkheden krijgt (...)
Daarmee hebben we naadloos de overgang gemaakt naar de keerzijde van de lock-down medaille: de toegenomen huiselijke conflicten, soms ook met huiselijk geweld. Jengelende kinderen, ouders die de stress niet meer aankunnen.
Nu het moeilijk geworden is om de focus te verleggen, zich te concentreren op de job, zijn partners voortdurend samen. Niet iedereen kan daar even gemakkelijk mee om. Vaak volgen conflicten en ruzies. Hulplijnen als Tele-onthaal en relatietherapeuten hebben het dan ook drukker dan gewoonlijk.
... en schreef Jean-Paul Sartre destijds niet: "L' enfer, c'est les autres.", misschien niet toevallig in een toneelstuk getiteld 'Huis clos'.
In een notedop: het boek gaat over de onmogelijke liefde tussen twee mensen, Florentino Ariza en Fermina Daza. Florentino blijft via telegrams en brieven contact houden met zijn jeugdliefde, ook nadat zij door haar vader is weggestuurd en tenslotte huwt met een dokter. Florentino blijft vrijgezel maar rijgt romances en avontuurtjes aan mekaar.
Zij als weduwe na haar weinig liefdevol huwelijk en hij als ouder geworden vrijgezel treffen elkaar opnieuw. Op een veerboot op de rivier hijsen ze met medeweten van de kapitein de gele vlag. Toen was dat een teken dat er cholera aan boord was, zodat de boot in quarantaine moest. De twee oude geliefden beleven eindelijk hun geluk samen ...
* * *
Daarmee is het woord quarantaine opnieuw gevallen; een gesel voor elke datende vrijgezel (m/v) die er vol voor wil gaan. Een love-trap voor alle koppels die onvermoed een huwelijksdatum in april hadden uitgekozen; weg feest. Waarna kennissen enkele jaren later vragen: waar ging jullie huwelijksreis naartoe? Naar Quarantaine, dat ligt ergens in de buurt van 'Love Island'.Quarantaine, het houdt ons niet tegen om te dromen. Sedert de ongeveer wereldwijde lockdown krijg ik op een (gratis) internationale dating site als 'Connecting singles' minstens dubbel zoveel berichtjes per week, met mijn antwoorden in de stijl van:
At least twice as many messages in my inbox and no place we can travel to. Dreaming of somebody waiting for you behind a distant horizon still is appealing.
* * *
Toch ook nog een bloemlezing van wat columnisten en relatietherapeuten voor ons in petto hadden in deze lock-down tijden. Single in tijden van eenzame opsluiting: hoe overleef je dat?
12 april 2020
Voor koppels en gezinnen is het sociale isolement al serieus aanpassen. Maar wat als je single bent? Loop je dan helemaal de muren op? “Ik had me juist voorgenomen weer wat te gaan daten."
Enkele getuigenissen:
“Ik zal Netflix niet snel beu zijn”
“De jongste 11 jaar heb ik bijna altijd in een relatie gezeten, en net nu ben ik weer single. Over bad timing gesproken. Ik heb het sowieso al lastig met restricties. Alleen al het idee dat zoveel dingen die we tot voor kort als vanzelfsprekend beschouwden, nu plots niet meer mogen, is voor mij heel moeilijk te slikken. Amper twee weken geleden stond ik nog mee op de barricades voor de Vrouwenmars, en nu zit ik bij wijze van spreken opgesloten in mijn eigen huis.”“Ik werk sowieso van thuis uit, maar ga er nu wel goed op moeten toezien dat ik me niet te hard op mijn werk stort gewoon om de verveling tegen te gaan. Ik heb drie jaar geleden een burn-out gehad en weet dus wat de triggers en symptomen zijn. Als ik vermoeid raak, begin ik ook al snel keelpijn te krijgen en moeite met ademen, en dan zit ik helemaal in een vicieuze cirkel van stress en paranoia dat ik misschien zelf ook besmet ben.”
(...)
”Gelukkig ben ik een echte Netflix-fanaat, zodat ik me ook ’s avonds niet gauw zal vervelen. Ik kijk ook graag dingen een tweede keer omdat je er dan nieuwe details in ontdekt, dus zelfs als ik de hele catalogus zou hebben uitgekeken, is er nog geen probleem. Daarnaast probeer ik ook iets positiefs uit deze quarantaine te puren en weer iets vaker creatief bezig te zijn. Ik werk aan een heleboel collages en illustraties op mijn iPad, ook daar kan ik mijn ei in kwijt.”
“Ik ben enig kind, dus ik zal me sowieso niet snel vervelen op mijn eentje”
“Ik werk sowieso van thuis uit, dus op dat vak verandert er voor mij niet veel. Maar ik kan nu wel ’s middags geen dagschotel meer gaan eten in het buurtrestaurant, of ’s avonds een pintje pakken op café. Gelukkig woon ik in een heel sociale buurt hier in Brussel: ik ben anderhalf jaar geleden verhuisd en nu al kan ik nergens komen zonder bij iedereen te moeten langsgaan voor een knuffel of een gesprek. Die knuffel laat ik nu achterwege, en een babbeltje slaan doen we gewoon van op ons balkon.” (...)“Ik kijk uit naar de berichtjes van mijn collega” Onze relatiedeskundige geeft advies
18 april, 06:00, door Rika Ponnet“Ik ben een gehuwde man (37) met twee jonge kinderen. Goed in mijn vel, mooi gezin, fijne job, leuke collega’s. Maar door de crisis werken we van thuis uit en met één vrouwelijke collega is het mail- en sms-contact elke dag intenser geworden. Uitdagende berichtjes, hartjes, we gaan alsmaar verder. Ik zag er eerst geen kwaad in, maar merk nu dat ik uitkijk naar haar berichtjes, gevoelens van verliefdheid ervaar. Zijn die echt? Of heeft dit te maken met verveling?” Relatietherapeute Rika Ponnet geeft advies. (...)
***
Diegenen voor wie telewerk geen oplossing biedt en nu gedwongen technisch werkloos zijn, beleven hun lock down helemaal anders. Voor koppels is het naast Netflix op de sofa vooral ook meer aandacht voor elkaar. Dat dit al eens durft ontsporen illustreert dit artikeltje van seksuoloog Alexander Witpas (17 apr 2020)
“Hoe zeg ik dat ik minder seks wil in ons kot?” Onze seksuoloog geeft raad.
“Sinds onze horecazaak gesloten is, zitten wij allebei thuis met niks omhanden. Mijn vriend is enorm gestresseerd en probeert zijn frustraties te vergeten door seks. Vroeger vreeën we een paar keer per maand, nu is het twee keer per dag. Ik begrijp dat hij gespannen is, maar ik ben het ondertussen echt wel beu. Hoe zeg ik dat zonder dat hij nog meer de muren oploopt?” Seksuoloog Alexander Witpas geeft raad.Ik zou hem op een rustige maar duidelijke manier vertellen wat je merkt en hoe je jezelf daarbij voelt. Duidelijk betekent ook bondig, dus geef geen speech van enkele minuten. Zeg eerder zoiets als: “Ik merk dat je gespannen bent en dat je een uitlaatklep zoekt in seks. Maar ik vind het niet meer plezierig om zo vaak seks te hebben (...)
De kans bestaat dat je rancune kweekt ten aanzien van je relatie, depressieve klachten ontwikkelt of seksuele moeilijkheden krijgt (...)
***
Daarmee hebben we naadloos de overgang gemaakt naar de keerzijde van de lock-down medaille: de toegenomen huiselijke conflicten, soms ook met huiselijk geweld. Jengelende kinderen, ouders die de stress niet meer aankunnen.
Nu het moeilijk geworden is om de focus te verleggen, zich te concentreren op de job, zijn partners voortdurend samen. Niet iedereen kan daar even gemakkelijk mee om. Vaak volgen conflicten en ruzies. Hulplijnen als Tele-onthaal en relatietherapeuten hebben het dan ook drukker dan gewoonlijk.
... en schreef Jean-Paul Sartre destijds niet: "L' enfer, c'est les autres.", misschien niet toevallig in een toneelstuk getiteld 'Huis clos'.
No comments:
Post a Comment