Bang voor wat je omgeving van je partner vindt?

Relatie-experte Rika Ponnet geeft advies (12 jun 2021)

Zij is professor, hij maakte zijn middelbaar niet af. Hij is ook een pak jonger dan zij. Maar de liefde, die is er, onmiskenbaar. De volgende stap: als koppel naar buiten treden. Maar hoe? En wat gaan haar zonen zeggen? 
Relatie-experte Rika Ponnet deelt antwoorden uit haar praktijk.

Ze herkent zich in Dr. Judith van Thuis. Een mix van meisjesachtige speelsheid en het soort nuchterheid dat je ontwikkelt als enige ellende al je levenspad kruiste. En ja, ze heeft ook een relatie met ‘een Dries’. Een meer dan tien jaar jongere man met een wat ongewoon profiel en verleden. Ze is een Thuis-kijker. Ook dat nog, zegt ze lachend. Maar ja, de kinderen vinden het leuk, een familiemoment. Zoals bij velen, vul ik aan. En we toch best toegeven dat we mee genieten met het voorspellen van de verhaallijnen. Er zelfs verantwoorde gesprekken uitpuren met die jeugd over de dingen des levens. 

Ze is prof, doctoreerde op een Victoriaanse auteur en wordt internationaal erkend als een autoriteit. We hebben het over de vuistdikke negentiende-eeuwse romans, de soaps, de Thuis-verhalen van die tijd. Ingewikkelde liefdeslijnen, kinderen uit overspelige of moreel laakbare relaties, familievetes, drama en suspense. Altijd gebed in de maatschappelijke realiteit en dus herkenbaar. Ontspannend en troostend, de lach en de traan. Ze schakelt over naar haar verhaal. Een jaar zijn ze ondertussen samen, zij en haar geliefde. Elf jaar jonger is hij. Maakte nooit de humaniora af, woonde jaren in exotische oorden en werkt nu in de horeca. De universiteit van het leven. Hoe ze aanvankelijk dacht: Het is maar voor even, zolang het leuk is. Want vrije vogels binden zich niet. Maar ineens was hij er een half jaar en kwam hij ook als het minder ging. Hij bleef. Maar vooral: ze voelde dat hun meer dan geweldige seksleven een diepe emotionele basis had, een connectie die ze nooit eerder kende. En dat dit inzicht, hoe ‘fun’ graag zien geworden was, haar overviel en zelfs beangstigde. Want de volgende stap, als ‘wij’ naar buiten komen, deze keuze delen, hoe doe je dat? Ze maakt zich zorgen, voor het eerst. De reactie van de zonen op kop. ( ...)  We hebben het over haar dilemma: leven volgens de maatschappelijke en familiale ‘moetens’ of je diepere behoeftes en verlangens als leidraad gebruiken. 

Dat het uiteraard nooit helemaal het een of het ander is maar vooral gaat over wat jou het gelukkigst maakt: doen wat anderen van je verwachten of een eigen weg bewandelen. Ze ziet ineens dat haar liefde voor hem ook daarmee samenhangt. Hij, die altijd die eigen weg is gegaan, zij die altijd beantwoordde aan al de verwachtingen. ( ... )

Abonnees lezen verder op Het Nieuwsblad 

Nvdr: Dit artikel past ook wonderwel in het kader van 'Downdaten', hier gepubliceerd op 31 Dec 2018.