Maar LUISTER nu toch eens!

Zoals aangegeven in een vorige gastbijdrage "Gemakkelijk gevonden?" volgt er nu eentje over luisteren. Door goed te luisteren begrijpen we elkaar beter maar laten we ook voelen dat we elkaar respecteren. 

Maar wat houdt luisteren eigenlijk in en kunnen we dat zo goed als we wel denken?

Luisteren = niet onderbreken

Nogal wiedes misschien. Maar toch! Let er maar eens op hoeveel keer je in een gesprek onderbroken wordt of zelf iemand onderbreekt.

Luisteren = de andere aankijken

Kijk de andere aan tijdens het gesprek. Hoe lomp kan je zijn door tijdens een gesprek rondom je heen te kijken of door met je smartphone… bezig te zijn. Hierdoor geef je jouw gesprekspartner een signaal dat je hem of haar niet belangrijk of interessant vindt. Als jouw gesprekspartner dit doet, maak dan beleefd een einde aan het gesprek. Dit voorkomt onnodig tijdverlies en frustratie.

Luisteren = bevestigen

Of iemand naar me luistert kan ik niet echt rechtstreeks zien, ook al kijkt de andere mij aan. Ondertussen kan hij of zij toch nog met zijn/haar gedachten ergens anders vertoeven. Stuur dus duidelijk waarneembare bevestigingen uit dat je aan het luisteren bent. Dit kan non-verbaal door met het hoofd lichtjes te knikken of verbaal aan de hand van kleine tussenwoordjes zoals: oké, ik begrijp het, hmm, ach zo, akkoord….

Luisteren = meer uitleg of toelichting vragen

Als jouw gesprekspartner zegt dat hij een onverwoestbare optimist is, dan klinkt dit eerder vaag of algemeen. Geïnteresseerd luisteren betekent dan dat je meer toelichting vraagt aan de hand van vraagjes zoals: ‘ Wat bedoel je daar precies mee?’ of ‘ Kan je daar wat voorbeelden van geven?’

Luisteren = verifiëren

In een vorige blog hield ik een pleidooi om tijdens een date vooral open vragen te gebruiken. Op deze vragen kan iemand niet met een simpele ja of nee antwoorden en ook niet met objectief feitenmateriaal zoals een geboortejaar, getallen, een adres, een chronologisch verslag van een reis… Op open vragen moet men het antwoord zelf ter plaatse construeren wat maakt dat het niet voorspelbaar is maar ook moeilijker om het juist te begrijpen. Het is dus aangewezen om dit te verifiëren door iemands antwoord kort en in eigen woorden samen te vatten. Op deze wijze geef je niet alleen aan dat je luistert maar kan je partner jouw samenvatting ook corrigeren waar nodig. Ook zal je merken dat je partner dan vaak spontaan en dus ongevraagd nieuwe informatie toevoegt.

Een kort voorbeeld:

A: Wat heb je uit jouw vorige relatie geleerd?

B: Ha, dat is een moeilijke! Toch dat hoe verliefd je ook bent geweest, er geen garantie is dat alles lukt. Het kan toch fout gaan.

A: Je bedoelt dat er meer nodig is dan verliefdheid om een relatie te doen lukken.

B: Ja inderdaad. Het loopt zeker niet allemaal zoals je had gepland of voorgesteld.

A: Begrijp ik het goed dat volgens jou partners in staat moeten zijn om compromissen te sluiten.

B: Eigenlijk wel, maar ik moet meteen bekennen dat ik daar misschien niet zo goed in ben.

A: Hoe bedoel je?

Luisteren = bevorderen van openheid

Wanneer gesprekspartners van elkaar het gevoel hebben dat er echt, geïnteresseerd geluisterd wordt, dan groeit er op een natuurlijke wijze beetje bij beetje meer openheid. Ze gaan dan, zelfs zonder dat er nog veel vragen moeten gesteld worden, spontaan meer prijsgeven over zichzelf. En wat we spontaan prijsgeven is pas echt echt en dus een heerlijk middel om van iemand te vernemen wat er voor hem of haar echt toe doet.

Conclusie: de rijkste gesprekken tussen mensen zijn die gesprekken waar herkenbaar en oprecht geluisterd wordt. Veel vragen stellen is dan niet eens meer nodig. Ik zelf kan volop genieten van quasi vragen-loze babbels. Ze leveren authentieke maar vaak ook heel verrassende informatie op. In een volgende blog vertel ik hier meer over.

Gastbijdrage van FreeEnjoy